Στις 15 Μαρτίου στην αίθουσα θεάτρου του σχολείου μας, το απόγευμα, η εκπαιδευτική ψυχολόγος κ.Γιάννα Κουμή συνομίλησε με τις μητέρες των Ε και Στ τάξεων με θέμα “Γονείς που στέκονται στα πόδια τους-προεφηβεία ,συγκρούσεις, σχέσεις”. Ήταν μια πολύ βοηθητική κουβέντα όπου μπήκαν κάποια πράγματα στη θέση τους και κυρίως η καρδιά μας που πάντα αγωνιά αν κάνουμε το σωστό για τα παιδιά. Ευχαριστούμε πολύ την εξαιρετική Γιάννα Κουμή καθώς και τις θαυμάσιες μητέρες που ήρθαν και άνοιξαν τις καρδιές τους. Ελπίζουμε να έρθουν και οι πατέρες την επόμενη φορά…
Το πρόγραμμα ξεκίνησε μετά την διαπίστωση πως η μακροχρόνια αποχή των παιδιών από τα σχολεία λόγω κόβιντ, οδήγησε σε εγωκεντρικές και επιθετικές συμπεριφορές. Προηγήθηκε, στις 7-9-2021, τετράωρη ενδοσχολική επιμόρφωση στους εκπαιδευτικούς του σχολείου από την δ/ντρια κ. Κέρογλου με βιωματικό εργαστήριο.
Για την υλοποίηση του προγράμματος στηριχθήκαμε:
1,στην επιμόρφωση εκπαιδευτικού μας (Μαρία Κέρογλου) από την ΜΚΟ “ΑΝΤΙΓΟΝΗ” ,
Η σχολική διαμεσολάβηση εφαρμόστηκε ως πρόγραμμα στο σχολείο μας με σκοπό την επίλυση διαφορών και συγκρούσεων μεταξύ ομηλίκων.
Η επιλογή μαθητών που διαμεσολαβούν για την επίλυση συγκρούσεων και διαφορών ανάμεσα σε συμμαθητές και συμμαθήτριές τους είχε απώτερο σκοπό την αποφυγή απόδοσης ευθυνών και τιμωριών/ επιπλήξεων από ενηλίκους, την ενδυνάμωση των παιδιών στη διαχείριση συγκρούσεων, στη βελτίωση των σχέσεων των μαθητών και στη δημιουργία ενός υγιούς, ασφαλούς και δημοκρατικού σχολικού περιβάλλοντος.
Κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς χρειάστηκε κάποιες φορές να συναντηθούν οι μαθητές στην αίθουσα που είχε οριστεί ως τόπος συζήτησης και ολοκληρώθηκαν κάποιες δραστηριότητες που βοηθούσαν τα παιδιά να κατανοήσουν τις μεταξύ τους σχέσεις. Επίσης κατέληγαν σε συμφωνίες τήρησης συμπεριφορών μετά από δικές τους προτάσεις.
Το πρόγραμμα είχε πολύ θετικά αποτελέσματα αφού οι ενήλικες δάσκαλοι επενέβαιναν ελάχιστα και διακριτικά ενώ όλη η επιχείρηση κατανόησης μιας παρεξήγησης εκτυλισσόταν σε φιλικότατο κλίμα αλληλοκατανόησης μεταξύ των διαφωνούντων και των διαμεσολαβητών αλλά τηρώντας πάντα βασικούς κανόνες ευγένειας στον διάλογο και στην ακρόαση.
Απόδειξη της επιτυχίας του προγράμματος ήταν ότι πολλές φορές οι διαφωνούντες επιζητούσαν την μεταφορά κι επίλυση του ζητήματός τους στα πλαίσια της διαμεσολάβησης και έψαχναν τους διαμεσολαβητές για να κλείσουν συνάντηση. Πάντα , στη συνέχεια, οι διαμεσολαβητές ενδιαφέρονταν για την πορεία των σχέσεων και των συμπεριφορών που συμφωνήθηκαν και ξαναέρχονταν σε επαφή με τα παιδιά που είχαν την διαφορά μεταξύ τους.
Η τετραμελής επιτροπή σχολικής διαμεσολάβησης εξηγεί και αξιολογεί το πρόγραμμα στο τέλος της σχολικής χρονιάς. Παρούσες η συντονίστρια Καλλιόπη Καλαμάκη και η διευθύντρια Μαρία Κέρογλου
Στην ενδοσχολική επιμόρφωση , διάρκειας 4 διδακτικών ωρών, που πραγματοποιήθηκε από την εκπαιδευτικό της Παράλληλης Στήριξης κ. Μαρκέλλα Φραγκομίχαλου και την εκπαιδευτικό του Τμήματος Ένταξης κ. Καλλιόπη Καλαμάκη στην Αίθουσα Εκδηλώσεων του σχολείου μας, οι εκπαιδευτικοί του σχολείου μας ενημερώθηκαν:
• για τη Διαταραχή Αυτιστικού Φάσματος (ΔΑΦ), για τα σημαντικά πλεονεκτήματα που συνεπάγεται η ένταξη και εκπαίδευση των παιδιών αυτών στα σχολικά πλαίσια της γενικής αγωγής,
• για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα παιδιά αυτά κατά τη σχολική τους φοίτηση,
• για τις μεθόδους και τους τρόπους εκπαίδευσης των παιδιών αυτών,
• για τη συνεργασία με τους γονείς αυτών των μαθητών.
Η ένταξη των παιδιών με ΔΑΦ στο γενικό σχολείο αποτελεί μια σημαντική πρόκληση για το εκπαιδευτικό σύστημα. Οι υπάρχουσες γνώσεις και εμπειρίες των εκπαιδευτικών των γενικών τάξεων όλων των ειδικοτήτων υστερούν για την ουσιαστική συμπερίληψη αυτών των μαθητών και αποτελούν μια πρόκληση καθώς καλούνται να προσδιορίσουν τους διακριτούς ρόλους τους, όσον αφορά στην ένταξη των παιδιών με ΔΑΦ, αλλά και τα σημεία σύγκλισης και συνεργασίας όλων όσων εμπλέκονται στην εκπαιδευτική διαδικασία των παιδιών αυτών.
Με αφορμή τα παραπάνω οι εκπαιδευτικοί ενημερώθηκαν και επιμορφώθηκαν για τους ρόλους και τις αρμοδιότητές τους και επισημάνθηκε ότι κομβικό ρόλο για την επιτυχία της σχολικής ένταξης αυτών των μαθητών διαδραματίζουν η διευθύντρια της σχολικής μονάδας και ο σύλλογος διδασκόντων, ως θεσμικό όργανο, με τη δημιουργία ενός θετικού κλίματος στη σχολική κοινότητα, ανοιχτό στη διαφορετικότητα και υποστηρικτικό για όλους τους μαθητές.
Η κ. Μαρκέλλα Φραγκομίχαλου (όρθια) και η κ. Καλλιόπη Καλαμάκη κατά τη διάρκεια της επιμόρφωσης
Ενδοσχολική επιμόρφωση διάρκειας 4 διδακτικών ωρών με βιωματικό εργαστήριο από τον Σχολικό Νοσηλευτή κ. Ευάγγελο Τσιότσια στην Αίθουσα Εκδηλώσεων του σχολείου μας
Ενδοσχολική επιμόρφωση διάρκειας 4 διδακτικών ωρών από την δασκάλα του Τμήματος Ένταξης κ. Καλλιόπη Καλαμάκη, στην Αίθουσα Εκδηλώσεων του σχολείου μας
Η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής – Υπερκινητικότητα (ΔΕΠΥ) είναι μια νευροαναπτυξιακή διαταραχή που πρωτοεμφανίζεται στην παιδική ή εφηβική ηλικία και εκδηλώνεται με υπερδραστηριότητα ή υπερκινητικότητα, παρορμητικότητα και δυσκολία στη συγκέντρωση της προσοχής.
Ο χαρακτηρισμός της ΔΕΠΥ ως «ειδικής εκπαιδευτικής ανάγκης» αποτέλεσε γεγονός καθοριστικής σημασίας για την αναγνώρισή της ως διαταραχής που χρήζει ειδικής αντιμετώπισης στο σχολικό περιβάλλον και για την αναγνώριση των επιπτώσεων που έχει στη σχολική προσαρμογή των παιδιών.
Η ενδοσχολική επιμόρφωση , είχε ως στόχο τη διάχυση της γνώσης αναφορικά με τη ΔΕΠΥ. Έμφαση δόθηκε στην ανάγκη κατάρτισης παρεμβάσεων για την αντιμετώπιση της στη σχολική τάξη, στη συνειδητοποίηση της ανάγκης εκπαίδευσης των εκπαιδευτικών σε μεθόδους διδασκαλίας, αλλά και διαχείρισης της συμπεριφοράς των μαθητών με συμπτώματα ΔΕΠΥ και στην προώθηση της ιδέας της «διαφοροποιημένης διδασκαλίας», δηλαδή της εξατομικευμένης διδακτικής προσέγγισης των μαθητών αυτών.
Ολοκληρώνοντας την επιμόρφωση οι εκπαιδευτικοί διαπίστωσαν ότι η ΔΕΠΥ είναι μια διαταραχή που χρειάζεται πολύπλευρη αντιμετώπιση και συνεργασία όλων των πλαισίων στο οποίο ζει και λειτουργεί το παιδί, προκειμένου να ελεγχθούν αποτελεσματικά τα συμπτώματα και να αντιμετωπιστούν οι δυσλειτουργίες που προκύπτουν καθημερινά, είτε στο σχολείο είτε στο σπίτι. Και κατέληξαν ότι είναι σημαντικό το σχολικό περιβάλλον να τροποποιηθεί με τέτοιο τρόπο που να δίνει ευκαιρίες στους μαθητές να αναπτύξουν τις ικανότητες και τις δεξιότητές τους.
