Πέμπτη 24 Νοεμβρίου, η Ε’ και η Στ’ τάξη, επισκεφθήκαμε το Μουσείο Μαστίχας για να παρακολουθήσουμε το πρόγραμμα: “Σαν μια επίσκεψη αγαπημένη” που αφορά την περιοδική έκθεση “απέναντι”
Η ζωή «απέναντι», στιγμιότυπα από τη Μικρασιατική Εκστρατεία και την Καταστροφή, το τέλος και ο ξεριζωμός, η ενσωμάτωση των προσφύγων και η διατήρηση της μνήμης.
Είδαμε, ακούσαμε, νιώσαμε και συγκινηθήκαμε ακολουθώντας βήμα βήμα την πορεία αυτών των ανθρώπων από απέναντι μέσα από φωτογραφίες, αντικείμενα και ακούσματα που έφεραν μαζί τους.
Τέλος με μια πολύ όμορφη κατασκευή ταξιδέψαμε σε μέρη που ονειρευόμαστε ή και “βρεθήκαμε” με πρόσωπα του παρελθόντος.
Στα πλαίσια του εργαστηρίου δεξιοτήτων για την πρώτη θεματική “ευ ζην”, φέραμε στην τάξη αντικείμενα που αγαπάμε, που μας θυμίζουν σημαντικές στιγμές της ζωής μας και διηγηθήκαμε την “προσωπική μας ιστορία” Παρουσιάσαμε τον εαυτό μας, μιλήσαμε για όμορφες στιγμές, μοιραστήκαμε αναμνήσεις και γνωριστήκαμε καλύτερα.
Με μεγάλη μας χαρά συμμετείχαμε στη δράση “από το χθες στο σήμερα-Η αναβίωση των μνημείων της Χίου” που διοργανώθηκε από την Εφορεία Αρχαιοτήτων Χίου.
Οι τάξεις Γ΄- Ε’και Στ’, επισκεφθήκαμε την παλαιοχριστιανική βασιλική του Άγιου Ισιδώρου που έχει ανακαινιστεί. Εκεί παρακολουθήσαμε μια παρουσίαση για τα μνημεία της Χίου και ξεναγηθήκαμε στο χώρο του ναού. Ήταν μια πολύ όμορφη εμπειρία!
Για να προχωρήσει μια σχολική κοινότητα στην υιοθέτηση του προγράμματος της Σχολικής Διαμεσολάβησης, θα πρέπει να γίνει πριν,συστηματική δουλειά με συμφωνία όλων, πάνω στη διαχείριση συναισθημάτων, την ενσυναίσθηση, την δημιουργική έκφραση στην τέχνη και στο λόγο, τις διαπολιτισμικές αξίες, τον σχολικό εκφοβισμό, την έμφυλη βία και τον ρατσισμό κτλ.
Όλα τα παραπάνω πρέπει να διαποτίζουν κάθε ώρα διδασκαλίας και κάθε δραστηριότητα της σχολικής κοινότητας και να μην περιορίζονται στα πλαίσια μιας διδακτικής ώρας σε κάποιο συγκεκριμένο μάθημα ή πρόγραμμα: πρόκειται για τη ενστέρνιση και την ουσιαστική διαδικασία αφομοίωσης της κουλτούρας του σχολείου και της φιλοσοφίας του, που αφορά και την συμπεριφορά των γονέων.
Έτσι,στο σχολείο, από τα προηγούμενα χρόνια δίνεται μεγάλη σημασία στην από κοινού καθιέρωση κανόνων που ορίζουν δικαιώματα και υποχρεώσεις και ενισχύουν την πίστη σε κοινωνικές και συναισθηματικές αξίες αλλά και στην άσκηση ελεύθερης έκφρασης, πάντα μέσα στα πλαίσια των κανόνων και της ευγένειας. Καλλιεργούνται τεχνικές διαλόγου και ενεργητικής ακρόασης. Γίνονται κοινές δράσεις που ωθούν τα μέλη να εξασκήσουν τις αξίες του σχολείου και τα θεμιτά πρότυπα συμπεριφοράς μέσα από την συνεύρεση διαφορετικών προσωπικοτήτων που πρέπει να συνεργαστούν. Υλοποιούνται εκδηλώσεις για το ασφελές διαδίκτυο και τον σχολικό εκφοβισμό και ειδικοί επιστήμονες μας επισκέπτονται και μας μιλούν.
Με αυτήν την προετοιμασία ως βάση, ξεκινήσαμε και υλοποιήσαμε με μεγάλη επιτυχία το πρόγραμμα της Σχολικής Διαμεσολάβησης: τα μέλη της σχολικής κοινότητας ήταν ήδη στο “δρόμο”. πεζοπορούσαν δουλεύοντας αξίες και συναισθήματα και τεχνικές. Μπορούσαν να εκλέξουν πια μια Επιτροπή Σχολικής Διαμεσολάβησης απαρτιζόμενη από μαθητές και να δεχτούν να δουλέψουν μαζί της σε συνεδρίες όταν προέκυπτε σύγκρουση. Και αυτό έγινε: οι συμφωνίες που έκλειναν τα συγκρουόμενα μέλη με την Επιτροπή ήταν απόλυτα σεβαστές από όλη την κοινότητα και κοινοποιούνταν.Βεβαίως, υπήρχε ανατροφοδότηση από την Επιτροπή που παρακολουθούσε διακριτικά τις εξελίξεις.
Υπήρξαν ελάχιστες ως μηδαμινές αποκλίσεις από την τήρηση των συμφωνημένων. Αυτό εξηγείται και από την παρορμητικότητα κυρίως στην προεφηβική φάση των παιδιών της Στ τάξης, χωρίς όμως να απαλλάσσονται των ευθυνών τους.
Θα πρέπει να τονίσουμε βέβαια πως ενώ το πρόγραμμα της Σχολικής Διαμεσολάβησης θεωρητικά λήγει με το τέλος της σχολικής χρονιάς και μπορεί να συνεχιστεί στην επόμενη, η ¨προετοιμασία” δεν λήγει ποτέ: συνιστά μια διαρκή διαδικασία σε εξέλιξη που συμπεριλαμβάνει και απορροφά κάθε νεοεισερχόμενο μέλος στη σχολική μας κοινότητα, κάθε παιδί, εκπαιδευτικό, γονέα ή βοηθητικό προσωπικό. Οι αξίες του σχολείου, μεταδίδονται από τους παλιούς στους νέους : οι παλιοί θεωρούν αυτονόητο χρέος τους να τις μεταδώσουν και το κάνουν.
Σπουδαίο ρόλο παίζουν πάντα και οι σχέσεις των εκπαιδευτικών μεταξύ τους: Ένας Σύλλογος Διδασκόντων, αγαπημένος, δεμένος και με σχέσεις αλληλοβοήθειας και συνεργασίας μεταξύ των μελών του γίνεται το καλό παράδειγμα για τους υπόλοιπους: τα παιδιά “πιάνουν στον αέρα” την ποιότητα των σχέσεων των ανθρώπων γύρω τους.
Είχαμε την τύχη -η οποία καλλιεργήθηκε αμφοτέρως-να λειτουργούν στο ίδιο πνεύμα τόσο μεταξύ τους όσο και με μας-και τα μέλη του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων: πραγματικά είναι δώρο μεγάλο για ένα σχολείο να μπορεί να συνεργαστεί και να επικοινωνήσει σωστά και εγκάρδια με ένα Σύλλογο Γονέων που αντιλαμβάνεται τη νομοθεσία και τους περιορισμούς αλλά και την καθημερινότητα και την προσφορά των εκπαιδευτικών και κυρίως θέλει να βοηθήσει διακριτικά και χωρίς κακοήθη κριτική και παντογνωστική παρέμβαση.
Τα σχολεία δουλεύουν κυρίως με “ψυχή ” και “καρδιά”. Αν τα καλλιεργήσουμε θετικά αυτά, μετά εύκολα ” κάθονται” επάνω οι νόμοι και οι υποχρεώσεις. Χωρίς θετικό κλίμα όμως, η “μηχανή” του σχολικού κόσμου, δεν δουλεύει.
Παρακάτω, θα δείτε ενδεικτικά κάποιους σταθμούς της προετοιμασίας , που όμως είπαμε, δεν σταματά ποτέ.
Η άνοιξη μας χτύπησε την πόρτα κι εμείς την ανοίξαμε διάπλατα επισκεπτόμενοι το γειτονικό μας δασάκι. Παρατηρήσαμε με όλες μας τις αισθήσεις τον κόσμο του, παίξαμε το επιτραπέζιο παιχνίδι που είχαμε φτιάξει ειδικά για την περίπτωση και γράψαμε πρωτότυπα αινίγματα εμπνεόμενοι από τη γύρω φύση.
